بررسی فراوانی پوسیدگی های دندانی در مبتلایان به سردردهای میگرنی

مقدمه: پیش از این تغییرات سیستمیک و تغییر در ترکیب بزاق مبتلایان به سردردهای میگرنی، بر بروز پوسیدگی های دندانی و بهداشت دهان مؤثر گزارش شده است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع پوسیدگی دندانی در دو گروه بیماران میگرنی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی تعداد 120 بیمار 15 تا 65 ساله شامل 60 بیمار دارای میگرن که سابقه حداقل 5 حمله میگرنی داشتند و 60 بیمار بدون هرگونه بیماری سیستمیک به صورت آسان از میان نمونه های در دسترس انتخاب شدند. جهت تعیین وضعیت بهداشت دهان و دندان شرکت کنندگان از شاخصohi-s (oral hygiene index-simplified) و برای بررسی وضعیت دندانی از شاخص dmft استفاده گردید. در نهایت داده ها در نرم افزار spss نسخه 20 توسط آزمون های آماری رگرسیون چندگانه خطی و آزمون mann-whitney و t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند (05/0 = α). یافته ها: میانگین شاخص پوسیدگی دندانی dmft در بیماران دارای میگرن 05/5 ± 95/13 و در گروه افراد بدون میگرن 53/2 ± 08/4 به دست آمد (001/0 =p value ). میانگین شاخص بهداشت دهانی در گروه بیماران دارای میگرن 19/0 ± 12/0 و در گروه افراد بدون میگرن 16/0 ± 10/0 بود (79/0 =p value ). آزمون رگرسیون چندگانه خطی برای بررسی اثر میگرن بر شاخص های پوسیدگی و بهداشت دهانی نشان داد که با تعدیل عوامل سن، جنس، تحصیلات و درآمد میگرن اثری معنی دار بر شاخص های پوسیدگی و بهداشت دهانی دارد (001/0 >p value ). هم چنین نتایج این آزمون نشان داد اثر افزایش سن با افزایش شاخص های پوسیدگی و بهداشت دهانی معنی دار است (001/0 >p value ). نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های مطالعه حاضر، فراوانی پوسیدگی دندانی در بیماران دارای میگرن بیش از افراد سالم است در حالی که شاخص بهداشت دهان در دو گروه تفاوت ندارد.